Het zal je maar gebeuren dat je als 40-jarige ’s ochtends bij het tandenpoetsen merkt dat je halve gezicht “hangt” en dat je je arm niet kunt bewegen. Naar de huisarts en ziekenhuis, medisch wordt vastgesteld; CVA, oftewel: ongeluk in de hersenbloedvaten.
De verlamming van gezicht en arm herstelt, maar al snel blijkt dat concentreren niet meer lukt, ook de spraak is gestoord. Hoofdrekenen lukt niet meer, iets wat ook maar wat ingewikkelder is begrijp je niet meer. Het is dan nog een geluk bij een ongeluk dat je een goede medisch specialist hebt en verder veel steun krijgt van het ziekenhuis, maar ook van mensen om je heen.
Je bent van beroep calculator, maar dat lukt niet meer. Werkgever en bedrijfsarts reageren begripvol, er wordt geprobeerd om licht administratief werk te doen, maar ook dat lukt niet. Loon wordt wegens ziekte gedurende twee jaar door werkgever doorbetaald. Aan het eind van de twee jaar vindt de keuring voor de WIA (arbeidsongeschiktheidsuitkering) door het UWV plaats. Het UWV denkt heel anders dan werknemer, werkgever en bedrijfsarts: zij kan haar eigen werk niet meer doen, maar ander werk nog wel. Conclusie UWV: niet arbeidsongeschikt voor de WIA, werkgever had meer kunnen doen aan re-integratie en moet een derde jaar het loon doorbetalen. Werkgever gaat in bezwaar en in beroep bij de rechtbank, maar het baat niet.
Aan het eind van het derde ziektejaar weer WIA beoordeling. Conclusie van het UWV blijft: geen WIA. Mevrouw gaat in bezwaar. Bezwaar wordt ongegrond verklaard.
Namens mevrouw ga ik in beroep bij de Rechbank. Ik benadruk en onderbouw met verklaringen van medisch specialist en bedrijfsarts dat deze heel anders over de medische situatie denken dan (de verzekeringsarts van ) het UWV en dat het UWV het protocol voor de toetsing niet heeft gevolgd. Ik dring er op aan dat de rechtbank een deskundige benoemt om uitsluitsel te geven. De rechtbank gaat hierin mee. Na nog enige discussie over wat voor deskundige. Kan het een neuroloog zijn, die tevens psycholoog is? Nee, het moet een neuropsycholoog zijn, dat is een apart vakgebied, er wordt een neuropsycholoog door de rechtbank benoemd als deskundige.
De neuropsycholoog doet onderzoek en komt tot een voor het UWV vernietigende conclusie. De hersenbeschadiging is zodanig dat ook licht administratief werk niet kan. Zij is volledig en duurzaam arbeidsongeschikt. Het UWV haalt bakzeil en kent alsnog WIA-IVA (volledig en blijvend arbeidongeschikt) toe. Mevrouw heeft haar erkenning en uitkering. UWV betaalt de proceskosten.
Met toestemming van mevrouw ga ik verder voor werkgever door tegen het UWV. Want ook de doorbetaling door werkgever in het derde ziektejaar is ten onreachte geweest, er viel niets te re-integreren. Het gaat zelfs nog een stap verder omdat volgens de neuropsycholoog, er al snel na het moment van ziektemelding sprake was van niet meer arbeid kunnen verrichten. Dit betekent dat het UWV niet aan het eind van de twee jaar WIA-IVA had moeten toekennen, maar al kort na ziekmelding en dat werkgever dus niet had hoeven te betalen (verkorte wachttijd). UWV erkent dit en betaalt aan werkgever, ook met vergoeding van kosten.
Het gaat niet altijd zo, dit is een extreem geval, maar heeft zich wel in mijn praktijk voorgedaan. Sociaal zekerheidsrecht is lastig. Het is belangrijk om goede juridische bijstand van een specialist te ontvangen.
